AMAÇ: Bu çalışmada da Vinci robotik cerrahi sistemi ile transoral robotik cerrahi (TORC) uygulanan baş boyun kanserli hastalar ameliyat sonrası hemşirelik bakımı açısından değerlendirildi ve robotik cerrahinin avantaj ve dezavantajları incelendi.
YÖNTEMLER: Haziran 2010 - Haziran 2014 tarihleri arasında Dr. Sadi Konuk Eğitim ve Araştırma Hastanesi Kulak Burun Boğaz ve Baş Boyun Cerrahisi kliniğine başvuran ve da Vinci robotik cerrahi sistemi ile TORC uygulanan baş ve boyun kanserli 56 hasta (52 erkek, 4 kadın; ort. yaş 47.5 yıl; dağılım 40-54 yıl) retrospektif olarak incelendi. Hasta dosyaları kullanılarak ameliyat öncesi ve sonrası klinik özelliklerine ve komplikasyonlarına ilişkin veriler kaydedildi.
BULGULAR: Supraglottik parsiyel larenjektomi yapılan yalnızca üç hastada nefes darlığı ve trakeotomi gereksinimi oldu. Hastaların hiçbirinde yaşamı tehdit eden ameliyat sonrası kanama görülmedi. Hastanede kalış süresi ortalama dört gün idi. Oral beslenmeye başlama süresi ortalama 1.7 gün (dağılım 1-2), konuşmaya başlama süresi ise ortalama 1.4 gün (dağılım 1-2) idi.
SONUÇ: Çalışma bulgularımız TORC’un daha iyi ameliyat sonrası hasta konforu, daha az trakeotomi ihtiyacı, yara bakımına gereksinim olmaması, günlük aktivitelere kısa sürede dönüş, düşük enfeksiyon riski, yutkunma ve konuşmanın kısa sürede kazanılması ve daha kısa hastanede yatış süresi ile açık cerrahi tekniklerden üstün olduğunu göstermektedir.

OBJECTIVE: This study aims to postoperatively assess the patients with head and neck cancer undergoing transoral robotic surgery (TORS) using the da Vinci robotic surgery system in terms of nursing care and to review possible advantages and disadvantages of robotic surgery.
METHODS: A total of 56 patients (52 males, 4 females; mean age 47.5 years; range 40 to 54 years) with head and neck cancer who were admitted to Otolaryngology and Head and Neck Surgery clinic of Dr. Sadi Konuk Training and Research Hospital between June 2010 and June 2014 and were operated with TORS using the da Vinci robotic surgery system were retrospectively analyzed. Using the patient files, data including pre- and postoperative clinical features and complications were recorded.
RESULTS: Dyspnea and need for tracheotomy were only observed in three patients who underwent supraglottic partial laryngectomy. None of the patients had a life-threatening postoperative bleeding. The mean length of hospital stay was four days. The mean time to initiation of oral feeding was 1 to 7 days (range 1 to 2), while time to speech production was 1.4 days (range 1 to 2).
CONCLUSION: Our study results show that TORS is superior to open surgical techniques with improved postoperative patient comfort, less need for tracheotomy, no need for wound care, early return to daily activity, low risk of infection, early regain of swallowing and speech, and shorter hospital stay.