AMAÇ: Bu çalışmada siyaloreli çocuklarda majör tükürük bezlerine uygulanan botulinum toksin A (BTX-A) enjeksiyonuna ilişkin klinik deneyimimiz sunuldu ve sonuçlarımız değerlendirildi.
YÖNTEMLER: Çalışmaya majör tükürük bezlerine BTX-A enjeksiyonu yapılan 17 pediatrik hasta (11 erkek, 6 kadın; ort. yaş: 9.6±4.5 yıl; dağılım, 4-17 yıl) dahil edildi. Hastaların siyalore ile ilgili şikâyet şiddeti Siyalore Sıklık ve Şiddetini Değerlendirme Skorlaması (DFSS) kullanılarak değerlendirildi. Skorlama işlem öncesinde, işlemden sonra ve birinci, üçüncü ve altıncı ayda ebeveynler tarafından dolduruldu. Botulinum toksin A enjeksiyonu sonrası kısa ve uzun vadede skorlar arasında fark olup olmadığı incelendi.
BULGULAR: Tedavi öncesi DFSS ile tedavi sonrası birinci, üçüncü ve altıncı aydaki skorlar ayrı ayrı karşılaştırıldığında tedavi sonrası yapılan tüm skorların tedavi öncesine göre istatistiksel olarak anlamlı derecede düşük olduğu görüldü (p<0.05). Tedavi sonrası altıncı ay skorlarının birinci ve üçüncü ay skorlarına göre istatistiksel olarak anlamlı derecede yüksek olduğu görüldü (p<0.05). Bununla birlikte tedavi sonrası birinci ve üçüncü ay skorları arasında istatistiksel olarak fark saptanmadı (p>0.05).
SONUÇ: Çalışmamızda siyalore semptomu bulunan çocuklarda iki taraflı parotis ve submandibüler bezlere yapılan BTX-A enjeksiyonunun etkili bir yöntem olduğu gösterilmiştir.

OBJECTIVE: The objective of this study was to present our experience and evaluate our results of botulinum toxin A (BTX-A) injection applied to major salivary glands in children with sialorrhea.
METHODS: Seventeen pediatric patients (11 males, 6 females; mean age: 9.6±4.5 years; range, 4 to 17 years) who underwent BTX-A injection were included in the study. The severity of complaints about sialorrhea of the patients was evaluated using the Sialorrhea Frequency and Severity Assessment Score (DFSS). The scoring was completed by the parents before the procedure and at the first, third, and sixth month after the procedure. Whether there was a difference between the short-and long-term scores after the BTX-A injection was investigated.
RESULTS: When the pretreatment DFSS was compared with the scores at the first, third, and sixth months after treatment, it was observed that all posttreatment scores were statistically significantly lower than before the treatment (p<0.05). It was observed that the sixth month scores after the treatment were statistically significantly higher than the first and third month scores (p<0.05). However, there was no statistically significant difference between the first and third month scores after treatment (p>0.05).
CONCLUSION: In our study, BTX-A injection to bilateral parotid and submandibular glands was shown to be an effective method in children with symptoms of sialorrhea.