AMAÇ: Bu çalışmada, kulak burun boğaz (KBB) bölümü çalışanlarının Beck Depresyon Envanteri (BDE) ile koronavirüs hastalığı 2019 (COVID-19) pandemisi sırasındaki ruh hallerinin değerlendirilmesi ve ruh hali ile yapılan iş miktarı ve niteliği arasındaki ilişkinin belirlemesi amaçladı.
YÖNTEMLER: Nisan 2020’den bu yana COVID-19 hastalarını aktif olarak yöneten KBB kliniğimizin 62 sağlık çalışanı (24 erkek, 38 kadın; ort. yaş: 34.3±1.1 yıl; dağılım 24-52 yıl) çalışmaya dahil edildi. Çalışmaya dahil edilenler hemşireler (Grup 1) ve doktorlar (Grup 2) olmak üzere iki gruba ayrıldı. Grup 1’de 33 (%53.2) hemşire, Grup 2’de 29 (%46.8) doktor yer aldı. Katılımcılar klinik psikolog tarafından bir anket ile değerlendirildi ve bu bireylerde depresif duygudurumunu değerlendirmek için BDE kullanıldı.
BULGULAR: Gruplar arasında COVID-19 hakkında yeterli bilgiye sahip olduğunu düşünme konusunda istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulundu ve Grup 2’deki çalışanlar yeterli bilgiye sahip olmadıklarını düşünme eğilimindelerdi (p=0.002). Gruplar arasında COVID-19’a karşı alınan önlemlere bakış açıları açısından istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulundu (p=0.001). Grup 2, alınan önlemlerin yeterli olmadığını düşünmeye daha yatkındı (p=0.001). Gruplar arasında BDE şiddeti, yaş ve BDE skoru açısından istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunamadı (sırasıyla, p=0.252, p=0.137, p=0.053).
SONUÇ: Kulak burun boğaz gibi yüksek riskli bölümlerin çalışanları, depresif bir ruh haline daha yatkın olabilir. Yapılan işle ilişkili olarak artan bulaş riski, BDE skorlarının artmasına ve depresif duygudurum bozukluğuna yol açabilir.

OBJECTIVE: This study aimed to evaluate the mood of the employees of the ear-nose-throat (ENT) department with the Beck Depression Inventory (BDI) during the coronavirus disease 2019 (COVID-19) pandemic and determine the relationship between the mood and the quality and quantity of the work done.
METHODS: A total of 62 healthcare workers (24 males, 38 females; mean age: 34.3±1.1 years; range 24 to 52 years) of our ENT clinic, who have been actively managing COVID-19 patients since April 2020, were included in the study. Those in the study were classified into two groups as nurses (Group 1) and doctors (Group 2). Group 1 consisted of 33 (53.2%) nurses, and Group 2 consisted of 29 (46.8%) doctors. The participants were assessed with a questionnaire by a clinical psychologist, and BDI was conducted to evaluate depressive mood in these individuals.
RESULTS: A statistically significant difference was found between the groups in thinking they have sufficient knowledge on COVID-19, and the employees in Group 2 were more of the opinion that they did not have sufficient information (p=0.002). A statistically significant difference was found between the groups in terms of their viewpoint on the precautions against COVID-19 (p=0.001). Group 2 was more inclined to think that the precautions taken were inadequate (p=0.001). There was no statistically significant difference between the groups in terms of BDI severity, age, and BDI score (p=0.252, p=0.137, p=0.053, respectively).
CONCLUSION: Employees of high-risk departments such as ENT may be more prone to a depressed mood. The increased risk of contamination in correlation with the work done can lead to increased BDI scores and depressive mood disorder.