AMAÇ: Bu çalışmada ağız solunumunun kraniyofasiyal gelişim üzerine etkisini belirlemek için nazal veya ağız solunumu yapan çocukların sefalometrik grafileri karşılaştırıldı.
YÖNTEMLER: Çalışmaya maloklüzyon nedeniyle ortodontik tedavi gören 132 pediatrik hasta (65 erkek, 67 kız; ort. yaş 12.1 yıl; dağılım, 10-14 yıl) dahil edildi. Solunum şekli bir kulak burun boğaz hastalıkları uzmanı tarafından aile öyküsü, fizik muayene, anterior rinoskopi ve fleksibl nazofarengoskopik muayene ile değerlendirildi. Hastalar bu muayene sonucunda nazal solunum yapanlar (n=60) ve ağız solunumu yapanlar (n=72) olarak sınıflandırıldı. Hastaların ortodontik tanı ve tedavileri için alınan sefalometrik radyografileri kraniyofasiyal analizler için kullanıldı.
BULGULAR: Nazal solunum yapan hastalara kıyasla ağız solunumu yapan hastalarda retrognatik mandibula, artmış mandibüler düzlem açısı ve okluzal düzlem açısı vardı (p<0.05). Nazal solunum yapan hastalara kıyasla ağız solunumu yapan hastaların hyoid kemikleri daha yüksekte yerleşimli ve nazofarengeal hava yolları daha dar idi (p<0.05).
SONUÇ: Aktif büyüme döneminde ağız solunumu yapan çocukların hyoidlerinin yüksek yerleşimli olduğu, mandibulanın retrognatik olduğu ve vertikal yüz yüksekliğinin arttığı gözlenmiştir. Ağız solunumu yapan hastalara, multidisipliner yaklaşım ile erken teşhis sağlanarak kraniyofasiyal ve dental anomalilerin gelişimi önlenebilir.

OBJECTIVE: This study aims to compare the cephalometric radiographs of nasal or mouth-breathing children to determine the effect of mouth-breathing on craniofacial development.
METHODS: The study included 132 pediatric patients (65 males, 67 females; mean age 12.1 years; range, 10 to 14 years) having orthodontic treatment for malocclusion. Mode of breathing was assessed by an otorhinolaryngologist with the family history, physical examination, anterior rhinoscopy, and flexible nasopharyngoscopy. As a result of this examination, patients were classified as nasal-breathing patients (n=60) or mouth-breathing patients (n=72). Patients’ cephalometric radiographs, which were obtained for their orthodontic diagnosis and treatment, were used for the analyses.
RESULTS: Compared to nasal-breathing patients, mouth-breathing patients had retrognathic mandible, increased mandibular plane angle, and occlusal plane angle (p<0.05). Compared to nasal-breathing patients, mouth-breathing patients’ hyoid bones were located more superiorly and nasopharyngeal air spaces were narrower (p<0.05).
CONCLUSION: We observed superiorly located hyoid bone, retrognatic mandible, and increased vertical face height in mouth-breathing children during the active growing period. Early diagnosis may be established with a multidisciplinary approach in mouth-breathing children, thus preventing the development of craniofacial and dental anomalies.