AMAÇ: Bu çalışmada trombositten zengin plazmanın (TZP) sıçanlarda deneysel amaçlarla oluşturulan oral kavite yaralarının iyileşmesi üzerine makroskopik ve histopatolojik etkileri değerlendirildi.
YÖNTEMLER: Çalışmaya 42 dişi Wistar albino sıçanı (yaş 2.5-3 ay; ağırlık, 250 g - 350 g) dahil edildi. Altı sıçan kanlarından TZP hazırlanması için seçildi. Geriye kalan 36 sıçana anestezi yapıldı ve damaklarında yara açıldı. Sıçanlar altı gruba randomize edildi. Her grup altı sıçan içerdi (TZP grubu için 3, kontrol grubu için 3). TZP grubunda yaraların marjinlerine TZP enjekte edildi. Kontrol grubuna herhangi bir uygulama yapılmadı. TZP ve kontrol gruplarından altı sıçan birinci, ikinci ve üçüncü haftalarda sakrifiye edildi, sert damakları makroskopik olarak fotoğraflandı ve enflamasyon şiddeti, neovaskülarizasyon, fibroblast proliferasyonu ve kolajen konsantrasyonu hakkında histopatolojik inceleme yapıldı. Her parametre skorlamadan sonra istatistiksel olarak analiz edildi.
BULGULAR: Makroskopik yara alanı birinci ve ikinci haftalarda TZP grubunda kontrol grubuna kıyasla anlamlı şekilde küçük iken (p<0.05) bu anlamlılık üçüncü haftada kayboldu (p>0.05). Enflamasyon şiddetinde birinci ve ikinci haftalarda istatistiksel olarak anlamlı farklılık yoktu, fakat üçüncü haftada enflamasyon şiddeti TZP grubunda kontrol grubuna kıyasla anlamlı şekilde iyileşti (p<0.05). Neovaskülarizasyon, fibroblast proliferasyonu ve kollajen konsantrasyonu açısından TZP ve kontrol grupları arasında anlamlı farklılık yoktu, fakat bunlar ikinci ve üçüncü haftalarda TZP grubunda kontrol grubuna kıyasla istatistiksel olarak anlamlı artış gösterdi (p<0.005).
SONUÇ: Trombositten zengin plazma uygulaması yara alanında sıradan yara iyileşmesine göre daha hızlı yara iyileşmesi sonucunda epitelizasyonu artırdı. TZP uygulamasının intraoral yaraların iyileşmesinde pozitif histolojik ve makroskopik etkileri olduğu sonucuna varılabilir.

OBJECTIVE: This study aims to evaluate the macroscopic and histopathological effects of platelet-rich plasma (PRP) on healing of oral cavity wounds that were created in rats for experimental purposes.
METHODS: Forty-two female Wistar albino rats (age 2.5-3 months; weighing 250 g - 350 g) were included in the study. Six rats were selected for the preparation of PRP from their blood. The remaining 36 rats were anesthetized and a wound was opened in their palate. Rats were randomized into six groups. Each group contained six rats (3 for the PRP, 3 for the control groups). Platelet-rich plasma was injected into the margins of the wounds in the PRP group. Control group did not receive any application. Six rats from the PRP and control groups were sacrificed in the first, second and third weeks, their hard palates were photographed macroscopically, and histopathological examination was performed regarding the severity of the inflammation, neovascularization, fibroblast proliferation and collagen concentration. Each parameter was statistically analyzed after scoring.
RESULTS: Although the macroscopic wound area was significantly smaller in the PRP group compared to the control group in the first and second weeks (p<0.05), this significance disappeared in the third week (p>0.05). There was no statistically significant difference in the first and second weeks regarding the severity of inflammation, while in the third week, the severity of inflammation significantly improved in the PRP group compared to the control group (p<0.05). In respect of neovascularization, fibroblast proliferation, and collagen concentration, there was no significant difference between the PRP and control groups, but they showed a statistically significant increase in the PRP group compared to the control group in the second and third weeks (p<0.005).
CONCLUSION: Platelet-rich plasma application increased epithelization as a result of faster wound healing compared to regular wound healing in the wound area. It can be concluded that PRP application has positive histological and macroscopic effects on intraoral wound healing.