AMAÇ: Bu çalışmada koronavirüs hastalığı 2019 (COVID-19) enfeksiyonunu takiben inatçı koku disfonksiyonu (KD) olan hastalarda uzun süreli koku eğitiminin (KE) etkisi değerlendirildi.
YÖNTEMLER: Çalışmaya Mart 2021 - Ocak 2022 tarihleri arasında COVID-19 enfeksiyonu sonrası KD gelişen hastalar dahil edildi. İlk muayenenin ardından tedavi öncesinde ve tedaviden 3, 6 ve 12 ay sonra koku Görsel Analog Ölçek (GAÖ) skorları kaydedildi. Persistan KD tanısı konulan hastaların tamamına 12 ay süre ile KE uygulandı. Prosedür yazılı bir belge ile anlatıldı ve KE sırasında amber renkli kavanozlarda dört yoğun koku (fenil etil alkol [gül], okaliptüs [okaliptüs], sitronella [limon] ve öjenol [karanfil]) kullanıldı. Koku eğitimi puanlaması şu şekilde yorumlandı: 9-10 puan, tam iyileşme; 7-8 puan, neredeyse tam iyileşme; 5-6 puan, yarı iyileşme; 3-4 puan, kısmi iyileşme; 1-2 puan, iyileşme yok. Hastaların GAÖ skorlarını karşılaştırmak için Kruskal-Wallis tek yönlü varyans analizi kullanıldı ve post hoc analizlerde Bonferroni düzeltmesi kullanıldı.
BULGULAR: Analizlere 83 hasta (57 kadın, 26 erkek; ort. yaş: 30.6±11.3 yıl; dağılım, 17-62 yıl) dahil edildi. Tüm hastaların GAÖ skorları tedavi öncesi 0 idi. Ortalama GAÖ skorları üç ayda 6.95±2.3, altı ayda 7.59±2.13 ve 12 ayda 7.96±1.97 idi (p=0.0001). Kırk bir (%50) hastada KE ile KD’de tam iyileşme elde edildi, bir hastada ise iyileşme görülmedi.
SONUÇ: Uzun süreli KE, COVID-19 enfeksiyonu sonrası gelişen inatçı KD için etkili bir tedavidir.

OBJECTIVE: The study aimed to evaluate the effect of long-term olfactory training (OT) in patients with persistent olfactory dysfunction (OD) following coronavirus disease 2019 (COVID-19) infection.
METHODS: The study included patients who developed OD after COVID-19 infection between March 2021 and January 2022. Following the initial examination, olfactory Visual Analog Scale (VAS) scores were recorded before treatment and at 3, 6, and 12 months after treatment. Olfactory training was applied for a period of 12 months to all the patients diagnosed with persistent OD. The procedure was explained in a written document, and four intense smells (phenyl ethyl alcohol [rose], eucalyptol [eucalyptus], citronella [lemon], and eugenol [cloves]) in amber-colored jars were used. The OT scoring was interpreted as follows: 9-10 points, full recovery; 7-8 points, almost full recovery; 5-6 points, semi-recovery; 3-4 points, partial recovery; 1-2 points, no recovery. Kruskal-Wallis one-way analysis of variance was used to compare patients’ VAS scores, with post hoc analysis with Bonferroni correction.
RESULTS: Eighty-three patients (57 females, 26 males; mean age: 30.6±11.3 years; range, 17 to 62 years) were included in the analyses. The VAS score of all the patients was 0 before treatment. The mean VAS scores were 6.95±2.3 at three months, 7.59±2.13 at six months, and 7.96±1.97 at 12 months (p=0.0001). Full recovery of OD was obtained with OT in 41 (50%) patients, and one patient showed no recovery.
CONCLUSION: Long-term OT is an effective treatment for persistent OD that developed after COVID-19 infection.